302 dni

Czemu zawsze kiedy właśnie zaczynamy czuć się wolni, kiedy pod naszymi skrzydłami zbiera się wiatr i powoli unosi nas ku górze do samego nieba pojawia się coś co trzyma nas na ziemi ? I zamiast wzbić się wysoko zostajemy przykuci czy nawet powaleni przez ciężar z którym musimy się zmagać ? Przez chwile dałeś mi szczęście, przez chwilę czułam, że mogę mieć wszystko łącznie z Tobą, ale wtedy Ty wróciłeś do siebie i nasza swoboda gdzieś zniknęła przyćmiona kilometrami które nas dzielą.

Ukochany... chcę byś wiedział, że gdy budzę się w nocy z przerażeniem wyciągam rękę przed siebie by chwycić twą dłoń, by czuć, że jesteś... dopiero po chwili zdaje sobie sprawę, że przecież śpisz kilka set kilometrów ode mnie i nawet nie wiesz co przeżywam bez Ciebie.

Dzieli nas 319 km i 302 dni...

Niech ten pieprzony czas szybciej mija...

Come on baby, light my fire
Try to set the night on fire